اینم یه آهنگ دیگهس با فضای یکتای پورکوپاین تری… باید استیون ویلسون باشی که با چهار تا آکورد آهنگی بسازی که تمام احساسات نوستالژیک و غم و رقت درون رو یه جا جمع کرده باشه…
…
When this boredom wears me out
Then the sky begins to cloud
Sleeping with my ball and chain
When she cries I take the blame
And pride is just another way
Of trying to live with my mistakes
Denial is a better way
Of getting through another day
And silence is another way
Of saying what I wanna say
And lying is another way
Of hoping it will go away
And you we’re always my mistake…
When I’m down I drive the hearse
برچسبها: Porcupine Tree, The Incident
حلاجوشان 
بیان دیدگاه