همین طور که با گیتار روی اعصاب همخانهای بیچارهام میرفتم٬ یاد ظهر بودم که داشتم سعی میکردم بخشی از پیچیدگیهای فرهنگی و اجتماعی ایران را به دوستی غیرایرانی توضیح بدهم. مختصرترین توضیح را ناگهان در آن چه داشتم میزدم یافتم. در وصف این پیچیدگی همین بس که در مملکتی که موسیقی به طور عام و موسیقی غربی به طور خاص حرام و ممنوع و مشکلدار است٬ خیلی جالب است که بخشی از خاطرهی مشترک یک نسل و والدین آنها آهنگ جاز پرکنایه و غمزهبازی مثل موسیقی متن پلنگ صورتی باشد.
برچسبها: هنری مانسینی, پلنگ صورتی
نوامبر 19, 2009 در 1:47 ق.ظ. |
🙂
نوامبر 19, 2009 در 3:34 ق.ظ. |
where are you?!
نوامبر 20, 2009 در 1:42 ب.ظ. |
baba chera dar bareye concerty ke rafti neminevysy?
benevys.
ye kam benevys az shahram taryf bekon hey weblogeto link bekonam;)
didi in nevysande haye sefareshy ra?
na khodaey didgahe khodeto benevys.
Siavosh.
نوامبر 20, 2009 در 1:46 ب.ظ. |
باشه جوون یه کمی دندون رو جیگر بذار! شهرام شهرامه دیگه٬ چی بنویسم!؟ 😀
نوامبر 21, 2009 در 9:22 ق.ظ. |
found you!…here…
exactly here
take care