بعضی چیزا تو پاچه‌س و کاریش هم نمیشه کرد. یه نمونه‌اش پدیده‌ی اسکرینینگ (پوشانیدگی؟! نمی‌دونم به فارسی چی میشه) در روابط اجتماعی هست. به طور طبیعی در گردهم‌آیی‌ها احتمال اینکه کسی بیاد سراغ آدم و با اون شروع به گپ زدن کنه با تعداد آدم‌هایی که دور آدم هست رابطه‌ی معکوس داره. به بیان دیگه آدم‌هایی که گرد هم جمع میشن هم‌دیگه رو اسکرین می‌کنن و نیروی ربایش میان این مجموعه‌ی کوچک و بقیه‌ی آدم‌ها کمتر میشه. یه دختر خانم یونانی هست که با جدیت کامل همیشه این امر خطیر رو در مورد من به عهده می‌گیره نکنه یه وقت خدای نکرده کسی به من نزدیک نشه. دپارتمان پاچه!