دیشب با یک آقای ونزوئلایی دربارهی کشورش حرف میزدم. انگار داشت دربارهی ایران چند سال پیش حرف میزد٬ منهای بیست سال سرکوب قبلش و کشتار ۶۷ و فلان و بهمان. بیخود چاوز و احمدینژاد این طور همدیگر را در آغوش نمیچلانند. عجیب هم نخواهد بود اگر احمدینژاد اولین کسی باشد که بعد از انتخابات پر از تقلب سال ۲۰۱۲ به چاوز بابت پیروزیاش تبریک بگوید.
بیان دیدگاه